Zakończenie Słupeckiej Ligii Strzeleckiej z karabinka pneumatycznego 2021/2022

W dniu 30.03.2022 r. na strzelnicy Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Słupcy strzeleckimi zawodami drużynowymi z karabinka pneumatycznego zakończyła się liga strzelecka z karabinka pneumatycznego 2021/2022. Pan Witold Wiśniewski w ośmiu rundach uzyskał 680 punktów i tym samym zdobył I miejsce wygrywając zawody. Reprezentacja Kurkowego Bractwa Strzeleckiego w Witkowie w składzie : p. Witold Wiśniewski, p. Wiktor Knast i p. Hubert Malik również odniosła sukces drużynowo zdobywając trzecie miejsce z wynikiem 240 punktów. Gratulacje.

XVII WIELKANOCNY TURNIEJ KLAS I-III SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

Kurkowe Bractwo Strzeleckie w Witkowie zaprasza dzieci wraz z opiekunami w niedzielę 10 kwietnia 2020 r. od godziny 16:00 do 18:00 na zawody strzeleckie, które odbędą się na strzelnicy pneumatycznej  na hali widowiskowo - sportowej przy ul. Czerniejewskiej 14 w Witkowie.

2022.04.02 zaproszenie na Walne Zebranie

Dzieje rodziny Wołłowiczów w Witkowie

"Wielki pożar w Witkowie, miał miejsce w 1816r, a nie w 1817r, jak błędnie podają: „Dzieje Witkowa wyd. 2010r.” Te i inne ciekawe informacje prezentuje już kolejny raz Paweł Knast, czyli jak sam o sobie mówi: "witkowianin z Wrocławia". Po unieważnieniu (dn. 9 lutego 1781r), I-szego małżeństwa z Księciem Antonim Sułkowskim w dniu 18 czerwca 1782r, w kościele parafialnym pw. św. Andrzeja w Warszawie, odbył się ślub hrabianki Marianny Anny Działyńskiej (I-sze voto Sułkowskiej) z Kościelca herbu Ogończyk, z hr. Michałem Wołłowiczem herbu Bogoria, marszałkiem grodzieńskim i szambelanem królewskim. Zostali współwłaścicielami i dziedzicami Witkowa i Działynia k. Kłecka, wraz z przyległościami do nich należącymi, a swoją siedzibę mieli w Działyniu. Dnia 12 grudnia 1782r, król Stanisław August Poniatowski, dokumentem: ”OBLATA PRIVILEGIJ  LOCATIONIS OPPIDI WITKOWO”, zezwolił Mariannie z Działyńskich Wołłowiczowej, dziedziczce i posesorce w Witkowie w województwie i powiecie gnieźnieńskim, na wydanie przepisów porządkujących w nim układ przestrzenny - jako dokumenty lokacyjne. Cztery lata później w 1786r, nastąpiło ostateczne wytyczenie Zielonego (Nowego) Rynku (obecna nazwa: Park Kościuszki) i o jego teren, skrócono i dano nowy początek ul. Szwabskiej (obecna ul. Kosynierów) i biegnie do drogi  na Chłądowo oraz skrócono ul.Gnieźnieńską, która teraz zamiast od Starego Rynku, zaczyna się od Zielonego Rynku (obecny P. Kościuszki) a także wytyczono nowe, mniejsze ulice. Trzeba zaznaczyć i przypomnieć, że inicjatorem takiego rozplanowania miasta, był książę Antoni Sułkowski, I-wszy mąż hr. Marianny Anny Działyńskiej. Do roku 1786, Witkowo było miastem nowolokowanym o układzie prostym (rynek i ul. wylotowe), a od 1786r, jest typem miasta sprzężonego o dwóch, bezpośrednio łączących się rynkach. Jest to zarówno ciekawostka urbanistyczna jak i turystyczna. Szkoda, że zapomniano o pierwotnej nazwie: „Zielony (Nowy) Rynek”, który był miejscem targowym, uzupełniającym w tym względzie St.Rynek, a z upływem czasu, jego charakter zmienił się - powstały szkoła katolicka i ewangelicka, kościół ewangelicki, sąd grodzki, pierwsza siedziba Banku Ludowego oraz restauracje i zakłady rzemieślnicze. Hr. Michał i Marianna (z Działyńskich) Wołłowiczowie, dn.14 kwietnia 1790r, wyrazili zgodę na utworzenie samodzielnej parafii-zboru Kościoła ewangelicko-augsburskiego i potwierdzili przyznanie kolejnych 30 mórg, na utrzymanie parafii-zboru i pastora. Potwierdzili też wcześniej  przyznane grunty i nieruchomości (kw. 2771 w AP w Gnieźnie). Pierwszym pastorem witkowskiej gminy-zboru ewangelicko-augsburskiej został, Johann Gottlieb Bothe. Hr.Michał i Marianna Wołłowiczowie, podobnie jak hr. Jakub Działyński, byli także szczodrymi kolatorami, parafii i kościoła pw. św. Mikołaja Biskupa. Około 1804r, hr. Michał Wołłowicz, okazał  się hojnym darczyńcą, przy kapitalnym remoncie, drewnianego kościoła parafialnego. Ponadto, finansowo wspierali katolicką szkołę powszechną (wybudowaną ok. 1772r, dzięki darowaniu miastu 300 zł. pol. i parcelę pod jej budowę, przez hr.Mariannę Działyńską, ówczesną księżnę Sułkowską) oraz miejscowe Strzeleckie Bractwo Kurkowe. Stanowisku i wizjonerskiej, stanowczej decyzji, hr.Michała Wołłowicza, w sprawie zabudowy St. Rynku po wielkim pożarze w1816r., zawdzięczamy aktualny wygląd i wielkość rynku.